Vissen

Mijn vissen zijn op verschillende plekken te zien geweest,
op staanders, maar ook als mobiel.

Vis Dag 21
Vis Dag 21

VIS 2016

In 2021 heb ik de Coelacant opnieuw in een tentoonstelling laten zien. Hierbij meer informatie over deze OERVIS:

Coelacant

Op mijn website staat beschreven dat ik vaak een nieuwe vis maak omdat de vorm van een vis zich goed leent voor het uitproberen van een nieuwe techniek. Zo startte ik met een grote vis om een nieuw “punch-apparaat” uit te proberen.

Dat werd een COELACANT. Deze vis heeft in de Grote Kerk in Monnickendam gehangen,

Dit jaar had ik veel zin om opnieuw aan deze vis te werken. Ik besloot ook dat het geen hangende vis moest zijn, maar dat de vis beter kon liggen.

Ook heb ik de informatie over een COELACANT opnieuw opgezocht o.a. bij Wikipedia.

Dat werd een een fantastische ontdekkingstocht:

De Coelacant
Het is onbekend hoeveel coelacanten voorkomen. Vangsten zijn zeldzaam, wereldwijd werden minstens 318 gevangen exemplaren geregistreerd (2011). Of dit op werkelijke zeldzaamheid duidt, of dat ze slechts gevangen worden in een klein deel van het leefgebied (bijvoorbeeld doordat ze normaal in dieper water leven), is onbekend.
Tot het jaar kenden we deze OERVIS alleen als fossiel. Tot in Madagaskar een levende vis werd gevangen in 1938.
Nu ben ik in Madagaskar geweest. Daar zijn we op uitnodiging naar een heel klein museum geweest. Ik denk dat we onze gastheer erg teleurgesteld hebben, want wij reageerden nauwelijks op de vis die we te zien kregen. Geen idee hadden we dat deze opgezette vis een zeldzaamheid was!

Het uiterlijk van een coelacant wijkt af van dat van de meeste vissen. De bouw van de vinnen is anders. Bij de meeste straalvinnigen bestaan de vinnen uit stevige maar flexibele stralen, die aan de huid verbonden zijn. Bij kwastvinnigen zoals de coelacant is dit alleen bij de eerste rugvin het geval. De andere vinnen bestaan uit een gespierde, rond botten opgebouwde stam, die slechts aan het uiteinde een kwast van vinstralen heeft. Typisch voor de coelacanthini is een vergelijkbare, zelfstandig beweegbare vin in het midden van de staartvin. Het dier heeft geen echte ruggengraat maar een chorda dorsalis.

Het is onbekend hoeveel coelacanten voorkomen. Vangsten zijn zeldzaam, wereldwijd werden minstens 318 gevangen exemplaren geregistreerd (2011).[8] Of dit op werkelijke zeldzaamheid duidt, of dat ze slechts gevangen worden in een klein deel van het leefgebied (bijvoorbeeld doordat ze normaal in dieper water leven), is onbekend. Ondanks deze onduidelijkheid zijn er al beschermingsmaatregelen genomen: de particuliere handel in gevangen dieren is verboden. De hele populatie is weleens zo laag geschat als zeshonderd maar dat was voordat het veel grotere verbreidingsgebied bekend raakte.

Coelacanten zijn ovovivipaar, dat wil zeggen dat de, in dit geval zeer grote, eieren in het lichaam van het vrouwtje bevrucht en uitgebroed worden. Hoe de paring plaatsvindt, is onduidelijk.[9] De voortplantingssnelheid is door de levendbarende methode erg langzaam wat een hoofdreden was de soort als bedreigd te beschouwen. Vrouwelijke dieren zouden pas op hun 50e vruchtbaar zijn en de dracht van de eieren zou zo’n 5 jaar duren. Mannelijke dieren zijn vruchtbaar tussen hun 40e en 60e levensjaar.[6][7]

 

Foto's