Een overzicht van al mijn werk : Klik hier voor het overzicht.
Textiele Beelden
Mijn opleiding aan de Rietveldacademie, (toen nog Kunstnijverheidsschool , afdeling textiel) heb ik in eerste instantie gebruikt in de Kunstzinnige vormgeving, buurthuiswerk en peuterspeelzalen.
In 1983 ben ik begonnen met het maken van eigen beelden.
Tijdens mijn opleiding aan de Rietveld academie in Amsterdam (eindexamen 1966) heb ik twee belangrijke docenten gehad . Hun invloed voel ik nog steeds bij het maken van mijn textiele werken. Van Grethe Neter-Kähler (Bauhausstudent van 1928 tot1932) erfde ik het plezier in experimenteren. Van de kunstschilder Melle Johannes Oldeboerrigter (1908-1976) leerde ik de liefde voor detail.
*VERHALEN
Later ontmoette ik de kunstschilder Willem Loeb (1933-2015) en van hem leerde ik allerlei schildertechnieken die ik ‘vertaalde’ naar het vilten. Van hem leerde ik ook hoe beelden en verhalen kunnen samenvallen. En dat doe ik graag, verhalen vertellen.
Enkele gebeurtenissen in mijn leven zorgden er voor dat ik een project begon.
Ik ben me gaan specialiseren in het werken met textiel. Vooral omdat textiel zo dicht bij de mens ligt, het heeft met onze huid te maken.
Textiel geeft de mogelijkheid transparantie aan te brengen en door het geringe gewicht kan ik ook hangende beelden maken. Je kunt textiel rafelen, scheuren en je kunt er gaten in maken. De bewerkte vezels maken tezamen een textuur die dát uitbeeldt wat ik wil met mijn beelden. Mijn werk lijkt vaak beschadigd.
Verval hoort bij het leven, het is een van mijn inspiratiebronnen. Het hoeft niet allemaal strak en glad afgewerkt te zijn.
Eind jaren ’90 ontdekte ik het vilten. Nu had ik geen textielverharders meer nodig en bleven de zachte en tactiele eigenschappen van het materiaal behouden. Textiel is vooral zacht en dat moet je kunnen voelen.
Ik heb een geheel eigen techniek ontwikkeld door gebruik te maken van de oeroude techniek VILT. Ik vermeng wol met allerlei andere vezels zoals zijde, katoen, vlas en doorzichtig materiaal.
Voor mij is het schilderen en boetseren tegelijk.
Er is duidelijk een streep te zetten in mijn werk : de periode vóór en de tijd ná de ontdekking van vilt.
Ik ben blijven experimenteren met het materiaal. De techniek van het vilten geeft me de mogelijkheid een ontdekkingsreiziger te blijven.
Voor de uitwerking van mijn ideeën gebruik ik vooral foto’s uit de krant. Zij zijn realistisch en laten vaak emoties zien.
Ik wil niet alleen mooi werk maken, maar ook mijn ervaringen delen.
Je kunt zeggen dat het thema “vergankelijkheid “ altijd weer terug te vinden is in mijn werk.
Op het eerste gezicht lijken mijn beelden (ook door het gebruik van pasteltinten) sprookjesachtig; maar tonen als bij een goed sprookje ook een donkere kant.
Kijk ook op mijn pagina KUNSTENAARSPORTRET MIEKE WERNERS